Διαμαρτύρομαι εντόνως κ. Πρόεδρε

10 Μαρτίου 2010


Ξύπνα, ετοίμασε σπίτι – φαί – παιδί, ντύσου, βάλε τακούνι (λόγω δικαστηρίου) και δρόμο!!!

Μάρτυρας στην υπόθεση της εταιρείας. Ξεκινήσαμε να καταθέτουμε τον Οκτώβριο του 2002 και φτάσαμε στις 10 Μαρτίου του 2010 για να ξανακαταθέσουμε. Φτάσαμε αλλά ατυχήσαμε γιατί μπλέξαμε με την στάση των δικαστικών. Αναβολή για τις 16 Μαρτίου 2010.

16 Μαρτίου 2010

Ξύπνα, ετοίμασε σπίτι – φαί – παιδί, ντύσου, βάλε τακούνι και δρόμο!!!

Φτάσαμε αλλά ατυχήσαμε δις γιατί μπλέξαμε με δίκη κληρονομιάς.

Εμφανίζεται άρρεν 50 – 55 ετών, γκρίζα μαλλιά, casual κοστούμι, παπούτσι «έχω πληρώσει ένα σκασμό λεφτά», ονόματι «ας πούμε» Εδουάρδος Σνομπίδης, χέρι στο ευαγγέλιο, απαξιωτικό βλέμμα, χαμηλή βραχνή φωνή

- Ορκίζομαι να πω την αλήθεια.

Ο πρόεδρος με βλέμμα χαμένο που πιστεύει ότι το’χει όμως:

- Έχω στα χέρια μου το γενεολογικό δέντρο της οικογενείας σας κ. μάρτυς. Ποιός είναι ο Αντώνης Σνομπίδης* και ποιά είναι η Ευτέρπη Σνομπίδη;

Ο Εδουάρδος στραβώνει τη μούρη στο άκουσμα της Ευτέρπης.

- Ο Αντώνης Σνομπίδης ήταν ο προπάππους μου από την πλευρά του πατέρα μου και η Ευτέρπη ήταν η κόρη του, δηλαδή η αδερφή του πατέρα μου του αειμνήστου Κωνσταντίνου Σνομπίδη.

Μήλο της έριδος ένα παλιό αλλά αριστοκρατικό σπίτι στην παλιά Πατριάρχου Ιωακείμ νυν Ακτή Θεμιστοκλέους ή αντίστροφα, αξίας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.

Μετά το θάνατο του προπάππου Αντώνη Σνομπίδη και τον γάμο του Κωνσταντίνου Σνομπίδη, η Ευτέρπη Σνομπίδη άγαμη ούσα, μένει μόνη στο παλιό σπίτι της παλιάς Πατριάρχου Ιωακείμ που έγινε Ακτή Θεμιστοκλέους ή αντίστροφα. Ο Κωνσταντίνος τη φρόντιζε την αδερφή του. Πεθαίνει ο Κωνσταντίνος και αφήνει κληρονόμους τους δύο γιούς του Αλέξανδρο Σνομπίδη μπαμπά του Εδουάρδου κατ της Αντουανέτας και τον Αριστοτέλη Σνομπίδη μπαμπά του Περικλή και της Αγλαϊας Σνομπίδη.

Πεθαίνει και η Ευτέρπη Σνομπίδη άγαμη και άτεκνη και το μισό σπίτι κληρονομεί ο Αλέξανδρος Σνομπίδης και το άλλο μισό ο Αριστοτέλης Σνομπίδης βάσει διαθήκης που είχε αφήσει ο παππούς Κωνσταντίνος Σνομπίδης και η αδερφή του Ευτέρπη Σνομπίδη.

Ο Αλέξανδρος ήταν προκομένος και την περιουσία που του άφησαν οι πρόγονοί του την αύξησε, αύξησε, αύξησε. Ο Αριστοτέλης όμως παρόλο λέει που ήταν καλό παιδί είχε μία τάση στην μεγάλη ζωή, ήταν και λίγο τεμπελάκος, έτσι αφού έφαγε, έφαγε, έφαγε, έμεινε στεγνός.

Ο Αλέξανδρος αν και ήθελε δεν επιχειρούσε να ξεκαθαρίσει το ακίνητο καθότι χρειάζονταν λεφτά για την εκκαθάριση και δεν ήθελε να φέρει σε δύσκολη θέση τον αδερφό του Αριστοτέλη που ήταν ταπί.

Ο Περικλής γιός του Αριστοτέλη και πρωτοξάδερφος του Εδουάρδου ξενιτεύεται στην αραπιά. Ο Περικλής γιος του Αριστοτέλη και πρωτοξάδερφος του Εδουάρδου επιστρέφει με το καλό από την αραπιά. Επισκέπτεται το σπίτι στην παλιά Πατριάρχου Ιωακείμ και νύν Θεμιστοκλέους ή αντίστροφα. Μπαίνει σε μια μικρή υπόγεια αποθήκη και βρίσκει ένα ξύλινο κασελάκι που ήταν λέει σφηνωμένο.

Καλεί ειδικό για να ανοίξει το σφηνωμένο ξύλινο κασελάκι. Ανοίγει και τι να δει; Ένα παλιό ρολόι της ΔΕΗ και μια διαθήκη του Κωνσταντίνου Σνομπίδη που αφήνει μοναδικό κληρονόμο τον πατέρα του Περικλή, Αριστοτέλη Σνομπίδη γιατί φρόντισε, τάισε και συμπαραστάθηκε και σ’ εκείνον αλλά και στην αδερφή του Ευτέρπη. Δάκρυσε τότε ο Περικλής, το είπε και στην αδερφή του την Αγλαϊα και δάκρισαν μαζί.

Ο Εδουάρδος και η Αντουανέτα όμως όχι μόνο δε δάκρισαν αλλά έκαναν και αγωγή γιατί δεν το μάσησαν το παραμύθι της κρυμμένης διαθήκης.

Κι εκεί που λέμε ήρθε η ώρα να τελιώνουμε με τα αδέρφια, ξαδέρφια, ξύλινα κασελάκια, παρουσιάζονται από το πουθενά 6 γραφολόγοι. 3 που λένε ότι η διαθήκη είναι ψεύτικη, 3 που λένε ότι είναι αληθινή και 1 της πολιτείας που λέει ότι δεν μπορεί να εκφέρει γνώμη, σαν τις εξεταστικές επιτροπές της Βουλής για τα σκάνδαλα ένα πράγμα.

Έβγαιναν οι γραφολόγοι από παντού και αγόρευαν ενώ οι δικαστές κουτούλαγαν ο ένας στον άλλον και αφού ολοκλήρωσαν οι γραφολόγοι, ανέβηκαν οι κατηγορούμενοι που είχαν 3 δικηγόρους παρακαλώ. Δηλαδή, έχουμε και λέμε: 1 Εδουάρδος + 1 Αντουανέτα + 6 γραφολόγοι + 1 Περικλής + 1 Αγλαϊα, σύνολο 10 μάρτυρες εξετάστηκαν από Πρόεδρο, Εισαγγελέα, 4 δικαστές και 3 δικηγόρους υπεράσπισης, ίσον ήρθε το νεύρο κι έγινε τσατάλι κ. Πρόεδρε, διότι από τις 17 Οκτωβρίου του 2002 αναμένουμε τη δίκη κι η δίκη δεν γίνεται.

Άβυσσος οι διαθήκες τον κληρονόμων και άφατο το δράμα της εργαζόμενης, μητέρας μάρτυρα.

Να δω ποιόν θα βρω τη Δευτέρα να πάει το Μήτσο μου σχολείο.

Και δε φτάνει που έχω πάλι τη Δευτέρα: « Ξύπνα, ετοίμασε σπίτι – φαί – παιδί, ντύσου, βάλε τακούνι (λόγω δικαστηρίου) και δρόμο!!!», δεν έμαθα και τι αποφάσισε το σεβαστό δικαστήριο!!!